1974. در حضر باش.

۱. آیا بعد از مرگ فرصتی برای تماشای آرشیو فیلم های ندیده هست؟ یا شخصا می شود سراغ صحنه های فیلم برداری از نزدیک رفت؟ تکلیف هاردهایی که قرار است دفن شوند یا بالاخره یک روز با یک ضربه ناگهانی اما ریز, بسوزند, چه می شود؟ کتاب ها چطور؟ آیا اساتید نازنینم را از نزدیک ملاقات خواهم کرد؟ پاریس عزیز چه می شود؟ شکوفه های گیلاس چین را دوباره چه کسی از نزدیک عمیق تنفس می کند؟ خودکار عطریِ ساعت دارِ خشک شده, دوباره ملاقاتی هست؟ به همین اندازه و همان اندازه های گفته نشده و حتی غیرقابل گفتنی, سبک و بیشتر از آن سنگین برای رفتنم.

۲. استاد را دیدم. بدون ماسک و دستکش!