3793. دل دزدی و نگریزی، طرار چنین خوشتر

۱. هنوز نمی دانم دکمه نوشتنم که در حالت نیمه خاموش بماند, حالم بهتر است یا اینکه خراب تر و منزوی تر می شوم. بعد از چند روزی که برایم پر از آدم بود هم, نمی دانم که بهترم یا نا همگون تر. زندگی خیلی درس ها به شاگرد تنبل ها می دهد. اما اینکه چرا انقدر سوال بی جواب برایم کنار گذاشته یک حرف دیگر است. گاهی می گویم گفتمانی داشته باشیم ... اما دقیق بر سر کدام جزءش ... این را هم نمی دانم. مردی شو صورت!

۲. اعتراف, اعتراف, اعتراف. سه بار کافیست یا بیشتر بگویم؟! نه ترسی دارم و نه بدهی. پس باز هم می گویم و همچنان در تنهاترین پناهگاه قابل اعتمادم می مانم.

۳. ازش پرسیدم رویای جدید چی داری؟ هیچی نبود. رویاهای مستعمل و تکراری خودم رو هم ریخته بودم تو آشغالا. نفهمیدم چی شد ... همینه که زار و بی رمق افتادم تو زاویه تند یاوه گویی.

۴. خاقانی